Κέρκυρα - Λιτανεία Πρωτοκύριακου: Η ήττα του τοπικού πολιτικού συστήματος06 Νοέμβριος 2011
Ετικέτες κερκυραικα
Μία λιτανεία διαφορετική από τις προηγούμενες.
Για πρώτη ίσως φορά στα χρόνια της Μεταπολίτευσης συνέβει κάτι το αδιανόητο.
Κάτι που αν το έλεγε κανείς σαν ενδεχόμενο πριν λίγους μήνες θα τον θεωρούσαν τουλάχιστον τρελλό.
Για πρώτη φορά απουσίαζε όλη η ηγεσία του τοπικού πολιτικού συστήματος.
Για πρώτη φορά σε πλήρη αντίθεση με τα ήθη και έθιμα του νησιού μας μία τόσο σημαντική λιτανεία έγινε χωρίς την παρουσία των Βουλευτών κ.κ Γκερέκου και Δένδια, χωρίς τον Περιφεριάρχη κ.Σπύρου και χωρίς τον Δήμαρχο κ. Τρεπεκλή.
Βέβαια όλοι τους θα έχουν κάποια επίσημη "αληθοφανή" δικαιολογία για την απουσία τους.
Βέβαια όλοι τους όλως "τυχαίως" κάπου αλλού θα είχαν κανονίσει να βρίσκονται.
Ο πραγματικός λόγος όμως για αυτήν την τρανταχτή απουσία τους (όπως ψιθύριζε ο κόσμος σήμερα στην πλατεία) είναι άλλος.
Μάλλον φοβήθηκαν από τα γεγονότα της 28ης Οκτωβρίου.
Μάλλον φοβήθηκαν για ενδεχόμενο γιουχάισμα.
Αρκετά με τα πολιτικά...
Στα 1673, πριν κλείσουν καλά καλά πενήντα χρόνια από την επιδημία του 1629, η πανώλης χτύπησε και πάλι την Κέρκυρα σημειώνοντας τα πρώτα κρούσματα στη Γαρίτσα. Από εκεί απλώθηκε σε όλη την πόλη και θέριζε αλύπητα παρά τα υγειονομικά μέτρα που έλαβαν οι βενετοί.
Πόσο κράτησε το κακό δεν ξέρουμε ακριβώς. Το μόνο γνωστό είναι ότι κατά τα τέλη του Οκτώβρη η επιδημία σταμάτησε απότομα αφήνοντας τεράστιο αριθμό νεκρών (σε αντίθεση με την πανώλη του 1629 που άφησε μόνο λίγες δεκάδες θύματα).
Το ξαφνικό σταμάτημα του θανατικού αποδόθηκε από τον απλό λαό σε θαυματουργή επέμβαση του Αγίου και μάλιστα οι πιστοί έλεγαν ότι:
«Επί τρεις νύχτες στην κορυφή του καμπαναριού της εκκλησίας Του, σταθερό φως έκανε να διακρίνεται ο θαυματουργός ιεράρχης κρατώντας σταυρό στο χέρι και καταδιώκοντας το θανατικό, που μοιάζοντας με φάντασμα, προσπαθούσε να σωθεί.
«Επί τρεις νύχτες στην κορυφή του καμπαναριού της εκκλησίας Του, σταθερό φως έκανε να διακρίνεται ο θαυματουργός ιεράρχης κρατώντας σταυρό στο χέρι και καταδιώκοντας το θανατικό, που μοιάζοντας με φάντασμα, προσπαθούσε να σωθεί.
Πολλοί μάλιστα μαρτύρησαν ότι άκουσαν τις τρομαγμένες κραυγές του καθώς απομακρύνονταν από την πόλη μετά την αδυσώπητη καταδίωξη».
Η βενετική διοίκηση, εκφράζοντας την επιθυμία του λαού, όρισε με θέσπισμα της 29ης Οκτώβρη 1673, να λιτανεύεται κάθε χρόνο την πρώτη Κυριακή του Νοέμβρη τα ο ιερό λείψανο του Αγίου σε ανάμνηση του γεγονότος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου