Τιμή μας η Πίστις [Του Κ. Αλεξιου]

 

Του Κωνσταντίνου Αλεξίου

  Ο Καρλ Σμιτ είχε μεταξύ άλλων γράψει και τα εξής: «Πες μου ποιος είναι ο εχθρός σου να σου πω ποιος είσαι» και «Αυτός που έχει την εξουσία αποφασίζει για τις εξαιρέσεις». Μετά τα τελευταία γεγονότα επιβεβαιώνεται πανηγυρικά για άλλη μια φορά.

  Η χθεσινή απόφαση ελήφθη από ένα δικαστήριο που βρίσκονταν υπό την ομηρία σύσσωμου του μεταπολιτευτικού πολιτικού συστήματος και του συγκεντρωμένου όχλου στην λεωφόρο Αλεξάνδρας. Έγινε έτσι φανερό ποιοι είναι οι εχθροί μας και αυτό δείχνει και την δική μας ποιότητα.

  Πρόκειται για το ίδιο πολιτικό σύστημα που ενσωμάτωσε τις μάζες σε αυτό μέσω των πελατειακών σχέσεων, καλλιέργησε την νωθρότητα και ηθική εξαχρείωση στην ελληνική κοινωνία, παρέδωσε την εθνική μας κυριαρχία μέσω του υπερδανεισμού και των μνημονίων σε ξένους τοκογλύφους, πρόδωσε την Μακεδονία μας και όσους θυσίασαν ηρωικά τις ζωές τους για να την απελευθερώσουν και που σήμερα εξαραβίζει και νεγροποιεί τις πόλεις και τα χωριά μας.

  Πρόκειται για τον ίδιο όχλο που γεμίζει τους τοίχους με συνθήματα του τύπου «Να πεθάνει η Ελλάδα για να ζήσουμε εμείς», τρέφεται με επιδόματα τα οποία παρέχει το κράτος υπερφορολογώντας τις παραγωγικές δυνάμεις του έθνους, τρομοκρατεί όσους αντιτάσσονται στα σχέδια της κυβερνήσεως και αρέσκεται να ακούει το νέγρικό κροτάλισμα γνωστό ως ραπ.

  Και αφού, ανακοινώθηκαν οι αποφάσεις οι ιστοσελίδες και τα ΜΜΕ ξεκίνησαν εκστρατεία λάσπης σε βάρος όσων νομικών είχαν το θάρρος να υπερασπιστούν δημοσίως την αλήθεια, μεταξύ αυτών την εισαγγελέα κ. Αδαμαντία Οικονόμου και τον δικαστή κ. Νίκο Σαλάτα. Οι μάσκες έπεσαν πλέον και η διάκριση των εξουσιών δεν υπήρξε ούτε θα υπάρξει ποτέ, η εξουσία είναι πάντα ενιαία.

  Μετά τα χθεσινά αυτό που νιώθω είναι ότι ΤΙΜΗ ΜΑΣ Η ΠΙΣΤΙΣ στον Εθνικισμό, γιατί είναι τίτλος τιμής να σε κρίνουν παράνομο τα περιττώματα παρά να είσαι ένα από αυτά. Αποδείχθηκαν δύο πράγματα : πρώτον, ότι είμαστε οι υγιείς σε ένα παρηκμασμένο και διεφθαρμένο κόσμο και δεύτερον, η φιλελεύθερη δημοκρατία συνιστά τυραννία των μέτριων και ανηρωικών.