Ας μη βγάλουμε τα μάτια μόνοι μας.....

Το φαρμάκι του διχασμού  έχει ποτίσει ολόκληρη την Ελληνική κοινωνία αλλά περισσότερο δηλητηρίασε τον εθνικιστικό χώρο, ο οποίος μέχρι τώρα τουλάχιστον έδειχνε να χαρακτηρίζεται από αρραγή ενότητα.  Οι διώξεις, ο κοινωνικός αποκλεισμός, η συνωμοσία της σιωπής που τους επέβαλλαν τα ΜΜΕ, δεν είχαν καταφέρει να πλήξουν τόσο βαθιά τους Έλληνες εθνικιστές, όσο αυτή η απόφαση της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής, υπέρ του Όχι.

Κι επειδή εγώ δεν μασώ τα λόγια μου, παρά την αγάπη που έχω στη Χρυσή Αυγή και τον σεβασμό στην πολιτική οξυδέρκεια του Αρχηγού, δεν θα διστάσω να σας πω την πάσα αλήθεια, που όμως είμαι βέβαιος ότι την γνωρίζει κάθε χρυσαυγίτης, ασχέτως αν την δηλώνει δημόσια ή όχι.

Ένα κομμάτι του κόσμου της Χρυσής Αυγής είναι ήδη απογοητευμένο, σε βαθμό που αναρωτιούνται αν θα ξαναδώσουν την ψήφο τους στον Λαϊκό Σύνδεσμο, ενώ ένα άλλο κομμάτι είναι εξοργισμένο, επειδή φρονούν ότι οι «άλλοι» προδίδουν το κίνημα επιλέγοντας να απέχουν από το δημοψήφισμα/κωμωδία ή ακόμα να ψηφίσουν και «ΝΑΙ».  

Μεγαλύτερο κακό δεν θα μπορούσαν να προκαλέσουν στον εθνικιστικό χώρο, ούτε τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ, ούτε οι κρατικοδίαιτοι μισθοφόροι των αντίφα.

Χρυσαυγίτης εναντίον χρυσαυγίτη.

Εθνικιστής εναντίον εθνικιστή!    

Σαν να λέμε, αναστήσαμε πάλι μεταξύ μας τους αδερφοφάδες!

Μιας και δεν μπορούσαν να μας βγάλουν τα μάτια οι αντίπαλοι μας, πάμε να τα βγάλουμε μοναχοί μας!

Κρίμα μωρέ Έλληνες… Κρίμα…